จักจั่นส่วนใหญ่เรียกว่าสายพันธุ์ประจำปี ซึ่งหมายถึงข้อเท็จจริงที่ว่าอย่างน้อยที่สุดก็มีบางตัวโผล่ออกมาทุกฤดูร้อน เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว จักจั่นที่ออกตามระยะจะประสานการเกิดขึ้นของพวกมันเป็นรอบ 13 หรือ 17 ปี ขึ้นอยู่กับสายพันธุ์ สปีชีส์เหล่า นี้อยู่ในสกุลMagicicada และพบเฉพาะในภาคตะวันออก ของสหรัฐอเมริกา จักจั่นเกิดเป็นระยะใน "ลูก" ตามภูมิภาคต่างๆ ซึ่งแต่ละชนิดประกอบด้วยหนึ่งชนิดหรือมากกว่าที่มีความยาววงจรเท่ากัน ตัวเต็มวัยของทุกสปีชีส์ในกกหนึ่งตัวจะโผล่ออกมาพร้อมกันเป็นจำนวนมากทุกๆ 13 หรือ 17 ปี จักจั่นที่ออกหากินเป็นระยะมีประชากรหนาแน่นอย่างไม่น่าเชื่อ โดยมีลูกขนาดใหญ่ถึง 3.6 ล้านตัวต่อเฮกตาร์ เสียงเรียกของจักจั่นที่ดังและได้ยินนั้นผิดปกติในหมู่แมลงที่แท้จริง แมลงที่ส่งเสียงดังอื่นๆ ส่วนใหญ่จัดอยู่ในอันดับ Orthoptera ซึ่งก็คือจิ้งหรีด กิ้งกือ และตั๊กแตน จักจั่น สร้างเสียงโดยการสั่นสะเทือนของโครงสร้างที่เรียกว่า tymbals ซึ่งพบได้ที่ส่วนบนของลำตัวหลังปีก ซึ่งแตกต่างจากแมลงอื่นๆ เหล่านี้ ตีมบอลประกอบด้วยพื้นผิวที่เป็นพังผืดซึ่งอยู่บนยอดโพรงภายในลำตัว คล้ายกลองคู่เล็กๆ การใช้การหดตัวของกล้ามเนื้ออย่างรวดเร็ว พื้นผิวของทิมบัลจะบิดเบี้ยวผิดรูปร่างซ้ำๆ และเสียงที่เกิดขึ้นจะสะท้อนผ่านโพรงกลวงเพื่อสร้างเสียงเรียกเฉพาะ โพรงเดียวกันนี้ยังมีโครงสร้างการได้ยินคู่หนึ่ง (เยื่อแก้วหู) เพื่อตรวจจับเสียงเรียกของจักจั่นตัวอื่นๆ เสียงจั๊กจั่นร้องดังไปไกลถึง 2.4 กม.