ในช่วงสองสามทศวรรษที่ผ่านมา วงการแพทย์ โดยเฉพาะสาขาจิตเวชศาสตร์ ได้ตั้งใจเปลี่ยนจากการใช้ "โรคซึมเศร้าคลั่งไคล้" หรือ "โรคซึมเศร้าคลั่งไคล้" เพื่ออธิบายโรคไบโพลาร์ มีสาเหตุหลายประการสำหรับการเปลี่ยนแปลงนี้ ได้แก่ ผู้ให้บริการด้านการแพทย์เคยใช้ "ภาวะซึมเศร้าคลั่งไคล้" เพื่ออธิบายสภาวะสุขภาพจิตที่หลากหลาย เนื่องจากระบบการจำแนกสภาวะสุขภาพจิต รวมถึงคู่มือการวินิจฉัยและสถิติของความผิดปกติทางจิต ( DSM )มีความซับซ้อนมากขึ้น คำว่า โรคไบโพลาร์ ใหม่จึงช่วยให้สามารถวินิจฉัยได้ชัดเจนยิ่งขึ้น มีความอัปยศและแง่ลบมากมายที่เกี่ยวข้องกับคำว่า "manic" และ "mania" โดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากการใช้ "maniac" ในทำนองเดียวกัน ผู้คนใช้คำว่า "โรคซึมเศร้า" อย่างลวกๆ เพื่ออธิบายช่วงเวลาแห่งความเศร้าที่ไม่เข้าข่ายอาการซึมเศร้าทางคลินิก การใช้ “โรคอารมณ์สองขั้ว” ดึงความสนใจไปจากคำสองคำนี้ “โรคไบโพลาร์” เป็นคำศัพท์ทางการแพทย์ทางการแพทย์ และเต็มไปด้วยอารมณ์น้อยกว่า “ภาวะซึมเศร้าคลั่งไคล้”คำว่า “ภาวะซึมเศร้าคลั่งไคล้” ไม่รวมถึงอาการแบบไซโคลไทมิกหรือไฮโปแมนิก (โรคไบโพลาร์ II)