รูปร่างและส่วนประกอบของหมอนจะเปลี่ยนไปเล็กน้อยเมื่อเวลาผ่านไป ชาวกรีกที่ร่ำรวยกว่าวางศีรษะและเท้าบนเบาะและหมอนข้างที่ปักอย่างหรูหรา ชาวอียิปต์ถือว่าศีรษะเป็นที่นั่งแห่งชีวิต ทุ่มเทความสนใจ รายละเอียด และเงินไปกับหมอนสำหรับคนตาย อย่างไรก็ตาม ชาวจีนคิดว่าหมอนนุ่มๆ แย่งชิงความมีชีวิตชีวาของร่างกายไป และหมอนของพวกเขาทำจากไม้ หนังสัตว์ และวัสดุเซรามิก บางคนเต็มไปด้วยสมุนไพรรักษาโรค ผมขาวเป็นสีดำ ฟื้นฟูฟันที่สูญเสียไป และบันดาลให้ฝันดี เป็นเวลาหลายศตวรรษมาแล้วที่ผู้คนนอนหลับค่อนข้างตรงโดยไม่ได้มีเพียงหมอนคู่บนเตียงเท่านั้น แต่ยังมีหมอนข้างทรงกระบอกขนาดใหญ่อีกด้วย หมอน ข้างเหล่านี้ ซึ่งบางครั้งเกือบเท่ากับความกว้างของเตียง ถูกยัดด้วยขนเป็ดหรือลูกบอลชนิดอื่นและปิดไว้ วางชิดหัวเตียงและเป็นฐานรองหมอน จากนั้นจึงนำหมอนคู่หนึ่งมาวางชิดกับหมอนข้าง ผู้นอนจะหนุนตัวเองขึ้นพิงหมอน ส่งผลให้ท่านอนใกล้เคียงกับการนั่งมากกว่าการนอน จนกระทั่งประมาณกลางทศวรรษที่ 1800 มีความคิดว่าตำแหน่งนี้ดีกว่าสำหรับร่างกาย