ในบทความที่ตีพิมพ์ในวารสารNเพื่ออธิบายว่าลมสุริยะมีความเร็วเกิน 1 ล้านไมล์ต่อชั่วโมงได้อย่างไร พวกเขาค้นพบว่าพลังงานที่ปล่อยออกมาจากสนามแม่เหล็กใกล้พื้นผิว ดวงอาทิตย์ มีพลังมากพอที่จะขับเคลื่อนลมสุริยะที่พัดเร็ว ซึ่งประกอบด้วยอนุภาคไอออไนซ์ที่เรียกว่าพลาสมา ซึ่งไหลออกจากดวงอาทิตย์ศาสตราจารย์มหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงในภาควิชาฟิสิกส์และสถาบันวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีกายภาพ ของมหาวิทยาลัยแมรี่แลนด์ ร่วมเป็นผู้นำการวิจัยนี้ร่วมกับ กล่าวว่านักวิทยาศาสตร์ได้พยายามทำความเข้าใจเกี่ยวกับตัวขับเคลื่อนของลมสุริยะตั้งแต่ช่วงปี 1950 และด้วยโลกที่เชื่อมโยงถึงกันมากขึ้นกว่าเดิม ผลกระทบต่อโลกจึงมีความสำคัญ