การผลิตผักมีตั้งแต่การปลูกพืชเป็นหย่อม ๆ การผลิตผักไม่กี่ชนิดเพื่อใช้ในครอบครัวหรือการตลาดไปจนถึงฟาร์มขนาดใหญ่ที่มีการจัดระเบียบสูงและมีเครื่องจักรที่ใช้กันทั่วไปในประเทศที่มีความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีมากที่สุด ในประเทศที่พัฒนาทางเทคโนโลยีแล้ว การทำฟาร์มผักสามประเภทหลักนั้นขึ้นอยู่กับการผลิตผักสำหรับตลาดสดสำหรับบรรจุกระป๋อง แช่เยือกแข็ง อบแห้ง ดอง และเพื่อให้ได้เมล็ดพันธุ์สำหรับเพาะปลูก การปลูกพืชผักประเภทนี้มักแบ่งตามบ้านทำสวนทำสวนตลาด ทำ รถบรรทุกและบังคับผัก การทำสวนที่บ้านมีผักสำหรับใช้ในครอบครัวโดยเฉพาะ ประมาณหนึ่งในสี่ของเอเคอร์ (หนึ่งในสิบของเฮกตาร์) ของที่ดินจะต้องจัดหาครอบครัวที่มีหกคน ผักที่เหมาะสมที่สุดคือ ผัก ที่ให้ผลผลิต สูง ต่อหน่วยพื้นที่ ถั่ว กะหล่ำปลี แครอท ต้นหอมผักกาดหอม หัวหอม ผักชีฝรั่ง ถั่วลันเตา พริกไทย หัวไชเท้า ผักโขม และมะเขือเทศเป็นพืชสวนในบ้านที่ต้องการ การทำสวนในตลาดปลูกผักนานาชนิดสำหรับตลาดท้องถิ่น การพัฒนาถนนที่ดีและรถบรรทุกยานยนต์ได้ขยายตลาดที่มีอยู่อย่างรวดเร็ว คนทำสวนในตลาดซึ่งไม่ถูกบังคับให้ต้องทำงานเฉพาะในตลาดท้องถิ่นอีกต่อไป มักจะเชี่ยวชาญในการผลิตผักไม่กี่ชนิด มากกว่าการจัดประเภทผัก การเปลี่ยนแปลงที่เป็นพื้นฐานสำหรับความแตกต่างระหว่างตลาดและสวนรถบรรทุกในช่วงกลางศตวรรษที่ 20 สวนรถบรรทุกผลิตผักเฉพาะในปริมาณที่ค่อนข้างมากสำหรับตลาดที่ห่างไกล