เป็นที่ทราบกันมาตั้งแต่ทศวรรษ 1930 ว่าฮอร์โมนออกซินของพืชถูกปล่อยออกมาจากส่วนปลายของพืชที่กำลังเติบโตอย่างรวดเร็ว และถูกส่งลงมาตามลำต้นหลัก ซึ่งมีผลทางอ้อมต่อตาในการยับยั้งการแตกกิ่ง มีหลายวิธีที่ฮอร์โมนออกฤทธิ์เช่นนี้ และเราได้ค้นพบเส้นทางใหม่ที่ใช้ได้ผล การวิจัยชี้ให้เห็นว่าเพื่อให้ปลายหน่อทำงานได้ จะต้องสามารถส่งออกออกซินไปยังก้านหลักได้ แต่หากมีออกซินในปริมาณมากอยู่แล้วในลำต้นหลัก จะไม่สามารถส่งออกจากปลายยอดเพิ่มเติมได้ หน่อไม้ ศาสตราจารย์เลย์เซอร์กล่าวว่า การใช้กลไกนี้ ยอดหน่อทั้งหมดบนต้นไม้จะแข่งขันกัน ดังนั้นยอดทั้งด้านบนและด้านล่างจะมีอิทธิพลต่อการเจริญเติบโตของกันและกัน สิ่งนี้จะช่วยให้กิ่งก้านที่แข็งแรงที่สุดเติบโตได้อย่างแข็งแรงที่สุดไม่ว่าจะอยู่ที่ใดก็ตามบนต้นไม้ การถ่ายภาพหลักส่วนใหญ่มีอิทธิพลเหนือเพราะมันอยู่ที่นั่นก่อน มากกว่าเพราะตำแหน่งที่ปลายสุดของต้นไม้