ในอดีต หน่วยบำบัดทางชีวภาพและอ่างตกตะกอนต้องใช้เวลากักเก็บนานเพื่อบำบัดน้ำเสีย วิธีนี้ใช้ไม่ได้กับสถานที่ห่างไกล อีกทางเลือกหนึ่งคือ UTD และนักวิจัยด้านวิศวกรรมสิ่งแวดล้อมของ Virginia Tech, John Novak และ Nancy Love ได้ทดลองใช้ตัวกรองผ้าเพื่อกำจัดของแข็งในน้ำเสียเป็นครั้งแรก อย่างไรก็ตาม ตัวกรองผ้ามีความหนาเกินไปและอาจต้องใช้ หน่วย ขนาดใหญ่เกินไปและการควบคุมการปล่อยมลพิษที่ซับซ้อนในการเผาตัวกรอง แต่เวอร์จิเนียเทคและ UTD ได้พัฒนาตะแกรงสแตนเลสและตัวกรองแรงดันสำหรับการกำจัดของแข็งแทน สิ่งเหล่านี้จะใช้ร่วมกับหน่วยบำบัดทางชีวภาพซึ่งใช้แบคทีเรียในการย่อยสลายของเสียโดยใช้ตัวกลางคงที่ซึ่งประกอบด้วยเม็ดดินเหนียว แบคทีเรียเติบโตบนเม็ดบีด ซึ่งทำให้จุลินทรีย์จำนวนมากเข้าไปในช่องว่างเล็กๆ ได้ การรวมตะแกรงสเตนเลสสตีลและเม็ดดินเหนียวทำให้ได้หน่วยบำบัดขนาดกะทัดรัดที่สามารถบำบัดน้ำเสียได้ 30,000 แกลลอนต่อวัน